Problem gryzienia, drapania, bicia innych dzieci dotyka wielu rodziców. Ich, do tej pory grzeczne dziecko, zaczyna przejawiać bardzo niepokojące zachowania. "Stają na głowie" aby zachowanie dziecka wróciło do normy, ale nic nie pomaga. Tymczasem takie zachowanie jest na pewnych etapie rozwoju dziecka czymś naturalnym. Jak przetrwać ten czas? Dlaczego dziecko gryzie?
Wyrzucamy emocje
Małe dziecko nie potrafi na tym etapie rozwojowym radzić sobie z nieprzyjemnymi emocjami. Doświadczając gniew, złość, strach czują się bezradne i nie wiedzą w jaki sposób mogą rozładować te napięcie. Zaczynają bić, drapać, gryźć po to, żeby chociaż przez chwilę poczuć ulgę.
Naśladownictwo
Dzieci uczą się panujących zasad przez naśladownictwo. Powtarzają zachowania podpatrzone nie tylko w domu ale też na ulicy, w żłobku, w sklepie, w telewizji. Dlatego tak ważne jest, aby kontrolować to, jakie bajki dziecko ogląda oraz rozmowa np. z paniami w przedszkolu, co może być przyczyną takiego zachowania i czy dziecko mogło podpatrzeć je od innego dziecka.
Odzwierciedlenie
W przypadku gdy dziecko samo doznało agresji (zostało popchnięte, uderzone, pogryzione) również przejmuje ten sposób zachowania. Dostaje komunikat, że jeśli ktoś zachowuje się inaczej niż tego oczekujemy, należy oddać mu tym samym.
Nie wiem, że to boli
Małe dzieci nie wiedzą, że w gryzieniu, biciu czy popychaniu jest coś niewłaściwego. Dopiero, gdy rodzice i opiekunowie zaczynają mu tłumaczyć i pokazywać inne sposoby na rozładowanie się, dziecko ma szansę na poznanie właściwego kontaktu z otoczeniem.
Jestem tutaj!
Cieszymy się, jeśli dziecko jest grzeczne i może pobawić się samo. Dzięki temu mamy czas na inne sprawy. Bicie czy gryzienie jest często jedynym sposobem na to, żeby dziecko zwróciło na siebie uwagę innych.
Źle się czuję
Kiedy dziecko źle się czuje, jest zmęczone, coś je boli, jest bardziej rozdrażnione, szybciej wpada w złość. Takie samopoczucie może wzmóc wystąpienie niepożądanego zachowania.
Sprawdzam co to
Wg. teorii rozwoju Freuda, dzieci na początku rozwoju przechodzą fazę oralną. Wiąże się ona z wkładaniem wszystkiego do buzi. Dziecko musi nie tylko dotknąć paluszkami. Musi polizać, posmakować, ugryźć. Często dzieci sprawdzają, co się stanie jeśli to ugryzę. Czy to jest miękkie czy twarde. Niestety często ofiarami tego testowania są inne dzieci,
Co robić?
Po pierwsze tłumaczyć dziecko, że tego typu zachowanie nie jest dobre postarać się zapobiegać.
Jeśli dziecko zostało ugryzione - nie można obwiniać za te zachowanie dziecka, które ugryzło! Należy spokojnie podejść do tematu. Zrozumieć, że zachowania dzieci na tym etapie rozwojowym nie są zachowaniami intencjonalnymi i dzieci nie są perfidnymi istotami chcącymi zrobić komuś krzywdę.
Po drugie - wykazać odrobinę solidarności rodzicielskiej. Dziecko ugryzione może w każdej chwili zacząć gryźć.
Po trzecie - nikogo nie obwiniać o zaistniałą sytuację.
Wyrzucamy emocje
Małe dziecko nie potrafi na tym etapie rozwojowym radzić sobie z nieprzyjemnymi emocjami. Doświadczając gniew, złość, strach czują się bezradne i nie wiedzą w jaki sposób mogą rozładować te napięcie. Zaczynają bić, drapać, gryźć po to, żeby chociaż przez chwilę poczuć ulgę.
Naśladownictwo
Dzieci uczą się panujących zasad przez naśladownictwo. Powtarzają zachowania podpatrzone nie tylko w domu ale też na ulicy, w żłobku, w sklepie, w telewizji. Dlatego tak ważne jest, aby kontrolować to, jakie bajki dziecko ogląda oraz rozmowa np. z paniami w przedszkolu, co może być przyczyną takiego zachowania i czy dziecko mogło podpatrzeć je od innego dziecka.
Odzwierciedlenie
W przypadku gdy dziecko samo doznało agresji (zostało popchnięte, uderzone, pogryzione) również przejmuje ten sposób zachowania. Dostaje komunikat, że jeśli ktoś zachowuje się inaczej niż tego oczekujemy, należy oddać mu tym samym.
Nie wiem, że to boli
Małe dzieci nie wiedzą, że w gryzieniu, biciu czy popychaniu jest coś niewłaściwego. Dopiero, gdy rodzice i opiekunowie zaczynają mu tłumaczyć i pokazywać inne sposoby na rozładowanie się, dziecko ma szansę na poznanie właściwego kontaktu z otoczeniem.
Jestem tutaj!
Cieszymy się, jeśli dziecko jest grzeczne i może pobawić się samo. Dzięki temu mamy czas na inne sprawy. Bicie czy gryzienie jest często jedynym sposobem na to, żeby dziecko zwróciło na siebie uwagę innych.
Źle się czuję
Kiedy dziecko źle się czuje, jest zmęczone, coś je boli, jest bardziej rozdrażnione, szybciej wpada w złość. Takie samopoczucie może wzmóc wystąpienie niepożądanego zachowania.
Sprawdzam co to
Wg. teorii rozwoju Freuda, dzieci na początku rozwoju przechodzą fazę oralną. Wiąże się ona z wkładaniem wszystkiego do buzi. Dziecko musi nie tylko dotknąć paluszkami. Musi polizać, posmakować, ugryźć. Często dzieci sprawdzają, co się stanie jeśli to ugryzę. Czy to jest miękkie czy twarde. Niestety często ofiarami tego testowania są inne dzieci,
Co robić?
Po pierwsze tłumaczyć dziecko, że tego typu zachowanie nie jest dobre postarać się zapobiegać.
Jeśli dziecko zostało ugryzione - nie można obwiniać za te zachowanie dziecka, które ugryzło! Należy spokojnie podejść do tematu. Zrozumieć, że zachowania dzieci na tym etapie rozwojowym nie są zachowaniami intencjonalnymi i dzieci nie są perfidnymi istotami chcącymi zrobić komuś krzywdę.
Po drugie - wykazać odrobinę solidarności rodzicielskiej. Dziecko ugryzione może w każdej chwili zacząć gryźć.
Po trzecie - nikogo nie obwiniać o zaistniałą sytuację.
